نقد سریال قبله عالم [قسمت1 تا 4] تو بگو ملیجک!

« قبله عالم »، یک مجموعه نمایش خانگی طنز تاریخی به کارگردانی « حامد محمدی (جهت آشنایی با سوابق این کارگردان روی اسم ایشان کلیک کنید)» و تهیه کنندگی پدرش منوچهر محمدی است. این سریال قرار است که ماجرای خیالی را درباره ی دوران سلطنت ناصرالدین شاه به نمایش درآورد.

(لیست اسامی و نقش های بازیگران و عوامل در ادامه ی مقاله نقد سریال قبله عالم در قالب جدول گردآوری شده)

تریلر سریال:

نقد و بررسی سریال قبله عالم قسمت اول تا چهارم: قبله عالم نه، بگویید ملیجک دربار!

از آنجایی که یکی از علاقمندان سریال های طنز هستم، با اشتیاق منتظر شروع این سریال بودم. اوایل قسمت اول با دیدن قاب های درست و رنگ و لعاب تصویر لبخندی هم بر لبم نشست و گفتم به به! گویا قرار است بعد از مدتها یک سریال خوب طنز ایرانی ببینیم. آن هم بعد از این فاجعه هایی که صداوسیما دارد یکی پس از دیگری خلق می کند.

هیچ کس از قسمت اول یک سریال انتظار ندارد به طور کامل مخاطب را راضی کند یا نکند. حتی درباره ی بهترین سریال های جهان هم نمونه هایی داریم که قسمت اول و دوم گیرایی خاصی برای مخاطب نداشته اما بعد از چند قسمت دیگر رها کردن سریال برایشان غیرممکن شده است.

مطالعه بیشتر: نقد سریال جیران ، ساخته حسن فتحی

خب پس ما هم بعد از دیدن قسمت اول سریال قبله عالم بنا را بر همین امر گذاشتیم. البته این درمورد درک فضای کلی سریال صدق میکند. نه درباره ی بازی های بازیگران. این دیگر قسمت اول و دهم و صدم ندارد. بازی که از همان قسمت اول تو ذوق بزند دیگر زده. مانند بازی شقایق دهقان در نقش مهد علیا، سوگل خلیق در نقش سوگلی شاه که تا قبل از این کارنامه ی قابل قبولی از وی سراغ داشتیم، و هادی کاظمی که اگر کمی دیگر صورتش را حین فرمایش کردن فحش های ترکی مچاله کند گریمش روی زمین می ریزد!

اینها دیگر قسمت اول که هیچ همان سکانس های ابتدایی سریال را از سطح ابتدایی ترین استانداردها پایین کشیده اند و همین روند نزولی را ادامه می دهند. تنها می ماند بازی خوب خود قبله ی عالم، حامد کمیلی، که در بین این همه بازی بی ربط غریب افتاده و با وجود به چشم آمدن، تأثیرگذار نیست.

اما قسمت دوم و سوم عجایب خلقتی بود برای خودش. بخصوص قسمت سوم. خط روایی گسسته که نه! تکه پاره. کات ها در هوا، اتفاقات بدون منطق روایی و ارتباط سکانس ها مبهم. بعد از پایان قسمت سوم واقعاً دلم برای مخاطبی که قرار است این سریال را ببیند تا مثلاً ساعتی سرگرم شود یا احیاناً چهار تا تیکه ی طنز سیاسی و تاریخی هم بشنود و خنده ی تلخ تر از گریه بکند، سوخت.

مدام روز فیلمبرداری و لوکیشن را تصور می کردم که احتمالاً باد برگه های دکوپاژ را با خود برده و منشی صحنه هرچه را باقی مانده نامرتب کنار هم جمع و جور کرده و داده دست کارگردان. از بس که تصاویر بی شیرازه و زهوار در رفته بودند. حالا بماند که به اکیپ بازیگری ناموفق قبلی، سام درخشانی هم اضافه شد. همینطور سیل انتقادات به سمت سریال جاری می شد تا اینکه شاهد خبررسانی عوامل سریال در فضای مجازی شدیم که این سریال اصلاً آن چیزی نیست که ما ساخته ایم، و در واقع خبر از حذف ها و سانسورهای چندین و چند دقیقه ای آمد.

حالا دیگر دلیل بخش از نواقص سریال قابل درک بود. و مایه ی تأسف.

طرحی نوشته می شود، از صد فیلتر می گذرد، سناریویی براساس آن طرح شکل میگیرد، باز هم از فیلترها رد می شود، پروژه کلید میخورد، ساعت به ساعت هزینه می شود و انرژی گذاشته می شود و بعد از اتمام سریال و چند ماه تبلیغ و بوق و کرنا ،تازه یادشان می افتد که ای داد و بیداد، شوخی ها جنسی اند، تیکه های تاریخی ثقیل اند و از شخصیت های بزرگ تاریخ تقدس زدایی می کنند، طعنه های سیاسی آبروبرند. یکی آن قیچی را بدهد ببینیم اینجا چه خبر است؟!

قسمت چهارم که پخش شد دست کمی از قسمت های قبلی نداشت ولی کمی از ابهام کلی فضا کاسته شده بود. حالا اگر گسستگی شدید روایت را بگذاریم پای ساترا، باید سایر عوامل سریال را بررسی کنیم.

• همچنین بخوانید :
  • نقد سریال میدان سرخ
  • نقد سریال زخم کاری
  • نقد سریال خاتون
  • نقد سریال حرفه ای

بازی ها که همان چنان ضعیف و نا امید کننده اند. جز بازی حامد کمیلی. شوخی ها فوق العاده لوس از آب درآمده اند. اما مشکل اصلی قسمت چهارم ایده ی تکراری آن است. تقریباً تمام این تصاویر را سال ها پیش عین به عین با شوخی های بسیار گیراتر در سریال قهوه ی تلخ دیده بودیم. مقایسه کنید برخورد دربار قهوه ی تلخ با ساندیچ را، با پیتزا خوردن دربار قبله ی عالم که تفاوتی است از زمین تا آسمان!

خلاصه که بخش زیادی از سریال در قسمت چهارم، به هندوانه خوردن های مشمئزکننده ی هادی کاظمی، تماشای حامد کمیلی در وان، تلاش های مهد علیا برای جوییدن همسر، فریادهای سام درخشانی و چرت و پرت گویی های سوگلی و آنجلیناالسلطنه گذشت.

چهار قسمت است که همین است و جز این نیست! مگر اینکه فرض کنیم قسمت های به درد بخور سریال به طور کامل سانسور شده است. که باز هم به نظرم حجم قسمت های به دردنخورش چندین برابر بیشتر است. فقط به یاد بیاورید که چگونه دقایق طولانی و خسته کننده شاهد تعجب تک به تک کاراکترها از دیدن اتومبیل ها بودیم.

به هر حال اگر «حامد محمدی» قصد نمایش ابتذال سلسله ی قاجار یا حتی تاریخ را داشته، باید گفت بیشتر طنز را به ابتذال کشیده است تا تاریخ !

ادامه نقد سریال قبله عالم همگام با انتشار آخرین قسمت ها در انتهای همین مقاله نوشته خواهد شد.

  »در سایر رسانه ها: