تحلیل و نقد فیلم قدرت سگ 2021 [ویدیو + مقاله]

فیلم سینمایی قدرت سگ (The Power of the Dog) محصول سال 2021، فیلمی درام به کارگردانی الیزابت جین کمپیون بوده که توسط نتفلیکس منتشر شد. فیلمنامه ی این اثر نیز توسط جین کمپیون، برپایه رمانی با همین نام – توماس ساویج – نوشته شده. بندیکت کامبربچ، جسی پلومنس و کریستین دانست ستارگان این فیلم سینمایی هستند.

درباره کارگردان:

جین کمپیون، اولین زن برنده جوایز اصلی جشنواره کن (فرانسه) است. او این جایزه و جایزه اسکار بهترین فیلمنامه ی غیر اقتباسی را برای فیلم سینمای “پیانو – 1993” به دست آورد و در سال 2021 نیز موفق به کسب جایزه «شیر نقره ای بهترین کارگردانی – برای فیلم قدرت سگ» جشنواره ونیز 2021 شد.

 

View this post on Instagram

 

A post shared by 🔸️وصاله لطیفی🔸 (@vesaleh_movie)

خلاصه داستان: (بدون اسپویل)

داستان فیلم درباره دو برادر با نام های جرج و فیل است که دامداری بزرگی را اداره میکنند. فیل (بندیکت کامبربچ) شخصتی مستبد است که اصرار به تسلط بر اطرافیان خود را دارد. جرج (برادر فیل) برخلاف میل فیل تصمیم به ازدواج میگیرد و همین موجب خشم و دشمنی فیل با عروس تازه وارد خانواده یعنی رز می شود.

نقد و بررسی فیلم قدرت سگ

پس از تماشای یک ابتدایی فیلم  دقیقه متوجه خواهید شد این است که فیلم تنها مولفه های ظاهری ژانر وسترن را به خود گرفته و ما بیشتر با یک درام عاشقانه، خانوادگی و روانشناختی مواجهیم. در این درام عاشقانه ما به جای دوئل های شش لول بند های کلاسیک شاهد دوئل های احساسی هستیم که به دلیل کشمکش ها، عقده های جنسی، تابو ها، ترس ها و قضاوت ها به وجود می آیند.

پیشروی پیرنگ داستان فیلم بیشتر در عمق بوده تا در طول و دلیل آن صرف زمان و دقت زیاد در شخصیت پردازی هاست. در نتیجه فیلم دارای ریتمی کند است. در فصل های ابتدایی شاهد رفتار بد و تحقیرآمیز “فیل” با “پیتر” هستیم، درصورتی که ویژگی های شخصیتی کاراکتر “فیل” چنان نیست که فردی لاابالی جلوه کند و از طرفی شخصیتی لوده یا کم هوشی نیست که دنبال تمسخر دیگران باشد.

انتخاب «بندیکت کامبربچ» با شخصیتی کاریزماتیک و محبوب برای بازی در نقش یک گاوچران پر از عقده های روانی انتخابی پر ریسک به نظر می آیند، اما همین احساس دوگانگی، هدف جین کمپیون از این انتخاب هوشمندانه بوده! این تناقض ظاهری دقیقا تعریف کننده شخصیت واقعی “فیل” است و «بندکیت» نیز به زیبایی نقش یک “گاوچران ساز به دست” را که سرشار از تمایلات سرکوب شده است، بازی میکند. واقعیت این است که “فیل” در ناخودآگاه خود، هنوز همان نوجوان 15 ساله حساس است.این را میشود از نواختن ساز یا از ساختن ابزار های مینیمال چوبی یا از ظرافتش درهنگام کندن پوست فهمید که تا چه اندازه مشابه رفتار پیتر هانگام ساخت گل های کاغذی است.

در طول فیلم ما داستان هایی درباره “هنری” می شنویم و “فیل” نیز اشار میکند که «”هنری” باعث شده تا یک مرد واقعی باشیم». در واقع هنری تنها توانسته پوششی روی شخصیت واقعی “فیل” بکشد تا “فیل” بتواند در دنیای غرب وحشی، در دایره امن خود زندگی کند.

از این قسمت به بعد خطر اسپویل هست

موضوع این است که شخصیت پیتر نیز چندلایه است و به سادگی و مظلومی و گوشه گیری ظاهری خلاصه نمی شود.او در درون خود هیولایی خفته دارد که هر زمان  اراده کند، بیدار می شود و میتواند جان هر موجود زنده ای را بگیرد. او نیز به اندازه ی فیل قربانی سرکوب های متحمل از جهان اطرافش است. این سرکوب ها از فیل موجودی عصبی و خشن ساخته همان طور که در درون پیتر هیولایی خونریز به وجود آورده.

در سکانس های ابتدایی می بینیم که “پیتر” به سمت یک قبرستان می رود  و همنیجا اولین کاشت های مربوط به انتهای  فیلمنامه شکل می گیرد. این روند اصطکاکی و آزاردهنده همینطور ادامه پیدا می کند تا جایی که پیتر به صورت ناگهانی عکس چند مرد برهنه را در چادر جنگلی “فیل” می یابد و از اینجا ورق داستان به نفع پیتر برمی گردد.

پیتر” کاراکتری بسیار باهوش دارد و قطعا از چنین فرصتی برای از میان برداشتن فیل استفاده می کند  و با پیشکش ورم های آلوده به سیاه زخم یک گاو مرده در کوهستان به فیل،تراژدی مدنظرش را شکل می دهد. به طرز حرکات پیتر دقت کنید که حال چقدر با اقتدارتر شده اند و در تقابل با اکت های اولیه اوست.

یکی از دراماتیک ترین صحنه های فیلم بوسه هایی است که از طریق پُک زدن به سیگار، میان “فیل” و “پیتر” رد و بدل می شود.

کمپیون – کارگردان فیلم قدرت سگ – اجازه نمی دهد تا مخاطب وارد جزئیات بیشتری از رابطه میان “فیل” و “هنری” شود و ابهاماتی را برای مخاطب جا می گذارد. اینکه فیل هنری را نیز همچون پیتر دوست می داشته واضح است اما نوع رابطه و نگاه هنری هنری به فیل سوالی است که بی جواب خواهد ماند. فیل درمورد حسش نسبت به پیتر نیز هنوز دچار شک و دودلی است. او آنقدر خود واقعی اش را انکار کرده که دیگر توانایی برقراری ارتباط صحیح با احساساتش را از دست داده و با رخ دادن آن حادثه ی مرگبار نیز، این روند بدون رسیدن به قطعیت ناگهان به پایان می رسد.

کمپیون مشابه همین پایان بندی دوگانه در فیلم «پینانو» نیز استفاده کرده است. چرا که او جهان احساسات آدمی را جهان قطعیت ها نمی پندارد.

قدرت سگ فیلمی است که مرگ زود هنگام یک درام فوق احساسی را به تصویر میکشد. همانطور که احساسات لطیف فیل در حصار کالبد زمخت یک گاوچران محکوم به نابودی است، نطفه ی این درام احساسی نیز در میان کوه های مونتانا در همان نفس های ابتدایی خفه می شود و شعله ی بی رمقش در تاریکی گور و تابوت خاموش می گردد.

امیدوارم از مطالعه ی مقاله ی « نقد فیلم قدرت سگ » لذت برده باشید. در صورت تمایل می توانید از سایر مقالات من در این سایت بازدید کنید یا ویدیو مرتبط با همین مقاله را در پیج اینستاگرام من مشاهده کنید (لینک در پایین مقاله قرار گرفته)

در رسانه های دیگر: