نقد و بررسی فیلم یدو

نقد فیلم یدو

تحلیل، بررسی و نقد فیلم یدو

 

سینمایی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری ، کارگردان و مدیر فیلمبرداری باسابقه ی سینمای ایران است که سینمایی ۲۳ نفر و ایستگاه اتمسفر را در کارنامه اش دارد. فیلمنامه ی یدو توسط «مهین عباس زاده» و مهدی جعفری از داستان «زخم شیر»ِ «صمد طاهری» اقتباس و نوشته شده است. فیلمبردار اثر نیز برعهده ی مرتضی نجفی بوده است. این فیلم پس از اکران در جشنواره در بهمن ماه 1399  و قبل از اکران عمومی توسط صدا و سیما از تلوزیون پخش شد

ستاره پسیانی ، میلاد صویلاوی، محمدمهدی آلبوعلی و ریحانه آریامنش از جمله بازیگران «یدو» می باشند. مرتضی نجفی فیلمبردار و بامداد افشار موسیقی فیلم را برعهده دارد.

فیلم یدو به کارگردانی مهدی جعفری در کنار نامزد های سیمرغ جشنواره فجر 99 روی پرده ی سی و نهمین جشنواره فیلم فجر به نمایش در آمد

نقد فیلم یدو
بررسی و نقد فیلم یدو

اینجا خانه ی من است. کجا بروم؟

داستان فیلم درباره ماه های آغازین جنگ تحمیلی است. دورانی که خانواده های شهرهای مختلف خوزستان به ناچار خانه و کاشانه و همه ی دلبستگی خود را رها کردند و به شهرهای دیگر پناه بردند تا جان خود را نجات دهند. روایت، روایتی است که بارها به گوشمان خورده است. اما دوربین مهدی جعفری ما را با خود همراه می کند، از کوچه پس کوچه های آبادان عبور می دهد و در دل داستان مادری با سه فرزند خود که نمی خواهد خانه اش را رها کند، می برد.

زنی که توانایی گذشتن از زادگاهش را ندارد. زنی که خانه و و زندگی اش را به اندازه ی فرزندانش دوست دارد. او نه که نمی تواند  که  نمی خواهد جنگ را و قدرت ویران کنندگی آن را باور کند. به دعا و سنگر و حرز پناه می آورد تا باشد، بماند، زندگی کند، در جایی که ازآنِ خودش است. او خانه ی در خطر بمباران شدن را به غربت ترجیح می دهد. و غربت عجیب هم تلخ است!

در این میان پسر بزرگتر و نوجوان خانواده، از دست این تصمیم مادر عصبانی است. مدام به جان مادر غر می زند که مانند تمام اهالی محل از آن جا بروند تا از بین نرفته اند. به هر بهانه ای با مادر بحث می کند و حرف از رفتن می زند. مادر اما بیش از آنچه یدو تصورش را دارد عاشق خانه ای است که در آن مادر شده است.

نقد و بررسی فیلم سینمایی یدو
فیلم یدو به کارگردانی مهدی جعفری

آغاز و پایان

فیلمنامه ی یدو را می توان یکی از بهترین فیلمنامه های جشنواره ی سی و نهم دانست. « پایان بندی » هرگاه در فیلمنامه ای نادیده گرفته شد یا در پرداختش ضعیف عمل شد، باقی هرچقدر هم که قوی بود و خوش ساخت، منجر به فراموشی فیلم شد. چه فیلم هایی در همین سینمای خودمان به علت نداشتن پایان بندی مناسب از یک اثر عالی به یک اثر متوسط و حتی ضعیف تبدیل شده اند. اتفاقی که در یدو نیفتاد و فیلم را با آن نمای آخر و دست های دراز شده ی مادر به سمت یدو ، به خاطر خواهیم سپرد.

نکته ی دیگراینکه یدو «قهرمان» دارد. قهرمانی که سفری درونی آغاز می کند. معترض می شود، واکنش نشان می دهد، چاره های گوناگون می اندیشد و در نهایت در این مسیرمتحول می شود. خودش می شود پاسخ  تمام سوال هایی که از مادر می پرسید. که چرا مانده؟ چرا نمی رود؟ چرا دل نمی کند؟

{ نقد فیلم یدو }

فیلمنامه ی «یدو» انسجام دارد زیرا به مبحثی که به تصویر کشیده مسلط است.اما در میانه ی داستان غنای خود را از دست می دهد؛ که این به علت نحیف بودن داستانی است که از آن اقتباس کرده. در نتیجه جعفری می بایست برای میانه ی داستانش بخصوص فصل ورود سعید به ماجرا و آغاز آشنایی یدو با او، تمهیدات بیشتری می اندیشید. چرا که سعید تا انتها برای مخاطب غریبه می ماند. و از ماجرای رفاقت یدو و سعید سریع عبور شده است. و اینکه در انتها متوجه تأثیر پررنگ سعید بر سیر شخصیتی قهرمان شویم چندان کافی به نظر نمی رسد.

بازی نوجوان های فیلم اما تحت تأثیر امروزی نویسی دیالوگ هایشان قرار می گیرد و گاهی فیلم را از ریتم می اندازد و توی ذوق می زند.

فیلمبرداری اثر محصول همکاری مرتضی نجفی و مهدی جعفری می باشد( که خود کارکشته ی این کاراست)، ازاستاندارد بالایی برخوردار است. بخصوص صحنه های آغازین که در راستای توصیف مکان، زمان وجهان کلی که داستان فیلم در بسترش شکل خواهد گرفت، نسبتأ موفق عمل کرده است.

لازم به ذکر است که به یاد ندارم بازی ستاره پسیانی را در اثری تحسین نکرده باشم. چه درصحنه ی تئاتر و چه در سینما. او در یدو هم کارش را به نحو احسن انجام داد.

تیزر فیلم یدو

ساعت های به خواب رفته

مهدی جعفری یک دغدغه ی مهم دیگر در قابش دارد که در اجرای آن نیز موفق عمل کرده. آن هم نشان دادن لحظه ی «ایست زندگی» است. غذاهای رها  شده و شیشه نوشابه های نیمه خالی روی میز، ماشین رها شده در پارکینگ، پیت بنزین دفن شده در حیاط، یخچال های پر ازغذاهای فاسد شدنی، گنجه های پر از برنج و حبوبات، کپسول های گاز پر، همه برای یادآوری زندگی است که در زمانی در جریان بوده. یادآوری مادری که مانند همیشه بیدار شده است تا بچه هایش را به مدرسه بفرسد. یادآوری پدری که صبح زود می رود سر کار. اما نام جنگ  که بیاید، هیچ کس، دیگر اختیار دار زندگی اش نیست. هیچ کس حق ندارد چایی اش را تا آخر هورت بکشد یا تیتراژ انتهایی سریال مورد علاقه اش را تماشا کند، زیر کتری را خاموش کند، مسواک بزند، یا آخرین پک  را به سیگار بهمنش. هرکسی هر جا که هست ناگزیر فراموش کند که زمانی هزاران خیال و آرزو داشته و حالا باید در کسری از ثانیه این را بپذیرد که همه چیز تمام شده است.

مادر یدو اما تمام تلاشش را کرد که نپذیرد. تمام تلاشش را کرد که به خود و فرزندانش بقبولاند که هنوز تمام نشده است. اصرار کرد. لجبازی کرد. اما در نهایت زمانی که متوجه می شود، همان تتمه چیزهایی هم که برایش باقی مانده را نیز قرار است از دست بدهد دلش آشوب می شود.

یدو اما مانند سایر اهالی شهر، از همان ابتدا فهمیده بود زمان رها کردن تمام تعلقات خاطر است. اما چاره ی کار چه بود؟ رفتن؟

پس تکلیف حق مالکیت چه می شود؟ تکلیف بازپس گرفتن چه می شود؟ تکلیف امید به جریان دوباره ی زندگی چه می شود؟ یدو انتخاب دیگری کرد. او از مادر آموخت، یک شب خواب، زیر سقف خانه ی خودت می ارزد به یک عمر زیر سقف غربت خوابیدن. وطن دار را چه به آوارگی؟ برود و شهر را بدهد دست چپاولگرانی که ” نه لزومأ ” غریبه اند؟

اویی که جانش را و زن و بچه اش را برمی دارد و می رود و خود را نجات می دهد محقّ است. چرا که زندگی حق است. اما اویی که نمی خواهد بپذیرد این حق را در جایی جز سرزمین مادری اش تجربه کند نیز به همان اندازه محقّ است. بحث بر سر انتخاب است. یکی این را بر می گزیند و دیگری آن را.

«یدو» باتری های تمام شده را جوشاند و ساعت های به خواب رفته را بیدار کرد.

ستاره پسیانی
ستاره پسیانی در فیلم یدو – نقد و بررسی

مطالعه ی بیشتر:

جوایز فیلم یدو

جوایز ( سی و نهمین جشنواره فیلم فجر )برنده
سیمرغ بلورین بهترین صدابرداریرشید دانشمند
سیمرغ بلورین بهترین صداگذاریامیرحسین قاسمی
سیمرغ بلورین بهترین فیلمبرداریمرتضی نجفی
دیپلم افتخار بهترین بازیگر نقش اول زنستاره پسیانی
سیمرغ بلورین بهترین کارگردانیمهدی جعفری
سیمرغ بلورین بهترین فیلمفیلم یدو

شناسنامه فیلم

کارگردانمهدی جعفری
تهیه کنندهمحمدرضا مصباح
نویسندهمهین عباس‌زاده - مهدی جعفری
بازیگرانستاره پسیانی - میلاد صویلاوی - محمدمهدی آلبو علی - ریحانه آریامنش - اکبر اودود - سعید آلبو عبادی - عبدالحلیم تقلبی - رضا نوری - طاهره نیک‌آزاد - آرمان آسایش - حسین پوریده - یاسین مسعودی
تدوینمیثم مولایی
فیلم بردارمرتضی نجفی
موسیقیبامداد افشار

معرفی و نقد فیلم یدو در رسانه های دیگر:

ویجیاتو ویکی پدیا

گالری تصاویر فیلم سینمایی یدو

فیلم سینمایی یدو
نقد و بررسی فیلم یدو – مهدی جعفری
مهدی جعفری
مهدی جعفری کارگردان فیلم یدو
تحلیل فیلم یدو
یدو
ستاره پسیانی - یدو
ستاره پسیانی

امیدوارم از مطالعه ی این مقاله لذت برده باشید – وصاله لطیفی

1/5 - (1 امتیاز)

👆به این مقاله امتیاز دهید👆
—- و –—-
نظرات خود را در بخش نظرات با من در اشتراک بگذارید!

اشتراک در
اطلاع از
0 نظرات
بازخورد (Feedback) های اینلاین
مشاهده همه دیدگاه ها
0
دوست داریم نظرتونو بدونیم، لطفا دیدگاهی بنویسیدx